Als je...

niets vraagt, mag alles. Dat was even wennen. Zo had ze er nog nooit over nagedacht. Zij stamde nog uit het tijdperk 'Netjes Vragen'. Het gevoel van grenzeloze vrijheid overviel haar. De mogelijkheden waren eindeloos, waar moest ze beginnen? Morgen eerst maar eens een lijstje maken, voordat ze de stoute schoenen aantrok.

...in het winkeltje

Meestal...

gingen ze een dagje naar zee. Met een heus lunchpakket, dat altijd naar zand smaakte. En een gestreept windscherm, dat stond als een huis. En een schepnet, dat de reis in de volle trein nauwelijks overleefd had. Maar ze vingen altijd iets. Zoals op een keer die kleine krab met de vriendelijke kraaloogjes.

...in het winkeltje

Het Bambi-gevoel...

dat is: pyjama aan, tv aan, bakje chips, filmpje kijken. Of (alternatief) pyjama aan, heerlijk dik boek, reep chocolade, grote pot thee. Ze vertelde hem dit met een ernstig gezicht en een lage stem. Het moest dus wel waar zijn.

...in het winkeltje

Wind...

in je kortgeknipte haren. Wat ga je hard, wat voel je je groot! Nog een stukje, nog een blokje, tot je kleine beentjes zeggen: 'snel weer naar mama toe'.

Zondagochtend...

lekker in bad, haartjes kammen en dan de mooiste strik om. Die kleine heeft er geen zin in, dat zie je meteen. Mag het alsjeblieft weer gewoon maandag-ravotdag zijn?

Onbekende...

ik. Ze moest er even over nadenken. "Je onbekende ik schuilt ook in jou, ga er naar op zoek!" had de cursusleidster cryptisch maar overtuigend gebracht. Zou dat er ongeveer zo uit kunnen zien?